WeBible

1 - I mówił Dawid Panu słowa tej pieśni w on dzień, gdy go wybawił Pan z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowej.

2 - I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną.

3 - Bóg, skała moja, w nim będę ufał, tarcz moja, róg zbawienia mego, podwyższenie moje, i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię od gwałtu wybawia.

4 - Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.

5 - Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię.

6 - Boleści grobu ogarnęły mię, zachwyciły mię sidła śmierci.

7 - W utrapieniu mojem wzywałem Pana, a do Boga mego wołałem, i wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyszło do uszów jego.

8 - Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego.

9 - Wystąpił dym z nózdrz jego, a ogień z ust jego pożerający; węgle rozpaliły się od niego.

10 - Nakłonił niebios i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.

11 - I jeździł na Cherubinach, i latał, i widzian jest na skrzydłach wiatrowych.

12 - Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi.

13 - Od jasności oblicza jego rozpaliły się węgle ogniste.

14 - Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój.

15 - Wypuścił i strzały, a rozproszył je, i błyskawicą potarł je.

16 - I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego.

17 - Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich.

18 - Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.

19 - Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.

20 - I wywiódł mię na przestrzeństwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał.

21 - Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi,

22 - Gdyżem strzegł dróg Pańskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego.

23 - Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich.

24 - A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej.

25 - Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych.

26 - Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś.

27 - Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz.

28 - Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz.

29 - Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje.

30 - Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur.

31 - Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.

32 - Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?

33 - Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję.

34 - Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię.

35 - Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.

36 - Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.

37 - Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak iż się nie zachwiały kostki moje.

38 - Goniłem nieprzyjacioły moje, i wytraciłem je, a nie wróciłem się, ażem je wyplenił.

39 - I wyniszczyłem je, i poprzebijałem je, tak iż nie powstaną: upadli pod nogami mojemi.

40 - Tyś mię przepasał mocą ku bitwie, a powaliłeś pod mię powstające przeciwko mnie.

41 - Nadto podałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści, i wykorzeniłem je.

42 - Poglądali, ale nie był wybawiciel; wołali na Pana, ale ich nie wysłuchał.

43 - I potarłem je jako proch ziemi, jako błoto na ulicach podeptawszy je, rozmiotałem je.

44 - Tyś mię od sporu ludu mego wyrwał; zachowałeś mię, abym był głową narodów; lud, któregom nie znał, służy mi.

45 - Synowie obcy kłamali mną, a skoro usłyszeli, byli mi posłuszni.

46 - Synowie obcy opadali, a drżeli i w zamknieniu swem.

47 - Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego.

48 - Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię.

49 - Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.

50 - Przetoż będę cię wyznawał Panie między narodami; a imieniowi twemu śpiewać będę.

51 - On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazańcem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki.